السلام علیَ ولیِ اللهِ و حبیبهِ چهل روز از شهادت ارباب گذشت «اکرمتَهُ بِالشَهادةِ وَ حَبَوتَهُ بِالسَعادةِ» چهل روز از ریخته شدت خون حسین(ع) و یارانش در راه حق برای رهایی ما شیعیان و محبان ناسپاس از جهالت،حیرت و ضلالت می گذرد « وَ بَذَلَ مُهَجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادِکَ مِنَ الجَهالةِ وَ حَیرَةِ الضَلالَة»اما.... اما حسین(ع) خود و حرمش را فدا ی خدا و بندگان خدا کرد تا الگویی شود برای آیندگان «حَتّی سُفِکَ فی طاعَتِکَ دَمُهُ، وَ استُبیحَ حَریمُهُ »... خداوندا چهل روز از آن مصیبت بزرگ می گذرد، چهل روز از رفتن حسین(ع)، عباس، علی اکبر، علی اصفر و یاران با معرفت ارباب می گذرد اما خدایا اکنون در کربلا چه می گذرد؟ زینب(س) آمده، ام کلثوم و رباب آمده اند خسته و داغدار آمده اند... اما رقیه کجاست؟؟؟ کجاست رقیه که دیگر بتواند بی دغدغه گریه کند و زار بزند برای پدر مهربانش و قبر پدر و برادرانش را در آغوش بگیرد؟ کجاست رقیه که راحت در سوگ عزیزانش بنشیند بی آنکه کتک و تازیانه خورد؟ اما نه ... انگار رقیه نیست و دیگر نیازی به قبر پدر ندارد او اکنون در آغوش گرم و مهربان پدر است، در کنار برادرانش است ، با علی اصغر بازی می کند و در آغوش زهرا آرام میگیرد.... چقدر اربعین روز غریبی است و چقدر سنگین است حال و هوای این روز، اما این سنگینی که چهل روز است بر قلبهای پاک خاندان علی(ع) چیره شده بود و این بغضی که چهل روز همه در گلوی خود حس می کردند چرا که نتوانستند عزیزانشان را با دلی سیر زیارت کنند، به خاک بسپارند، بگذارند و بروند امروز می شکند و هر کس بر سر قبری بدون دغدغه و با داشتن امنیت از ضرب تازیانه و کتک، شیون و زاری می کند.... خدایا زینب(س) با برادرانش چقدر حرف دارد.... چقدر درد دل از مصایبی که از ابتدای اسارت بر جسم و روحش گذشت... چرا گفتم جسم؟ زیرا هیچ کس در آن کاروان به اندازه ی زینب تازیانه، سیلی و کتک نخورد، هنگامی که برای حفاظت از زنان و کودکان هاشمی و یاران حسینی جسم خود را سپر می کرد تا کمی از آسیب و زجر آنها کم کند اما چه بر سر خودش آمد؟ چه بر سر جسمش آمد؟ مگر یه زن پنجاه و چند ساله چقدر توان دارد؟...... اما نه او زینب است، او دختر علی است، دختر زهرا ست و خواهر عباس است...اصلا از او کمتر از این انتظار نمی رفت.... پروردگارا اینان خاندانی با عظمت اند که اگر جز آنها را الگو قرار دهیم به خودمان ظلم کرده ایم ، پس خداوندا شهادت می دهم به امامت امامان بزرگوارت و حقانیت خاندان پاک شان «وَ اَشهَدُ اَنّی بِکُم مُومِنٌ وَ بِایابِکُم موُقِنٌ بِشَرایِعِ دینی وَ خَواتیمِ عَمَلی» بار الها کمکمان کن تا بتوانیم یاری و کمکی باشیم در ظهور قائم(عج)«ونصرتی لَکُم مُعَدَةٌ حتّی یأذن اللهُ لَکُم» آمین یا رب العالمین برگرفته از زیارت اربعین
اما وای از دل زینب(س)، وای از دل رباب که اکنون آمده و دنبال قبر کوچک دردانه اش می گردد، اما کجاست؟ اصغرش کجاست؟ سجاد(ع) آمد تا به دادش برسد آنگاه که فرمود: نگران نباشید اصغر در آغوش پدر است جایش امن است....
.: Weblog Themes By Pichak :.
